Houdt van schrijven, eten, wijn en mannen in pak.

vrijdag 29 juni 2012

Born to shop

geld. meestal al uitgegeven voordat ik het bezit.
je salaris is binnen, even voel je je heel erg rijk, totdat de H&M catalogus op de mat valt en binnen 10 minuten is het kwaad al geschied.

en dus besloot ik te gaan sparen.
na een paar 'ha, sparen? dat woord kan jij niet eens spellen' opmerkingen van mensen die mij net iets te goed kennen, wilde ik het juist gaan bewijzen.
ik kan sparen.
dat moet toch niet zo moeilijk zijn?

het lijkt wel alsof ze het erom doen.
van die e-mailtjes met 'nu 50% korting' ontvangen als je aan het 'sparen' bent.

nu, 2 weken later heb ik het sparen opgegeven.
sparen. wat klinkt dat saai zeg.
en wat is het saai.

afspreken? shoppen? nee, sorry. ik spaar.
maar nu niet meer!




donderdag 28 juni 2012

De camping

als je het over een 'camping' hebt denk ik aan leuke stukjes gras
met struiken ertussen en een leuk grind pad.
schone wc's en een heerlijk (niet te koud) zwembad.

als je er eenmaal bent veranderd dat ideaal beeld in een soort ik vertrek.
douche's waarvan je zo'n irritante knop in moet duwen.
als je je haar aan het insoppen bent en de douche ermee stopt.
hoe je dan zo probeert te gaan staan dat die knop ingedrukt blijft (en je vervolgens een afdruk van de knop in je rug hebt staan, heel charmant als je in je bikini naar zee gaat).

het leuke grasveldje blijkt een modderig plekje te zijn.
de wc's zijn vies en de caravan veelte klein.

maar het kan nog erger: met een wc rol onder je arm naar de wc.
zovan 'hoi ik ga poepen'.

nee. kamperen in niks voor mij.
de gezelligheid wel.
de warmte die je s'avonds laat nog voelt,
de zee die je naam roept.

misschien moet ik later een vrouwvriendelijke-camping beginnen.
kijk, dat is nou nog eens een goed idee, ik ga er gelijk aan beginnen.

woensdag 27 juni 2012

Keukenprinses

het lijkt zo eenvoudig. aardappels met groente.
'Jij kookt vanavond.'
ha. dacht ik. dat wordt een makkie.
vol vertrouwen begon ik.
water, aardappels, koken.

maar hoelang?
en hoe weet je of zo'n pieper gaar is?
ik zocht het op.
bleek dat ik die dingen ook nog moest stomen.

er werd mij gevraagd sperziebonen te maken.
maar hoe maak je die klaar?
ik belde mijn zus.

'ja, hoi, hallo. zeg. hoe maak ik sperziebonen?'
ik hoor haar lachen.
'ff serieus, moet dat in water? of gewoon een beetje wokken?'
stilte.
'tuurlijk moet dat in water, gewoon, op gevoel, tot je denkt dat ze goed zijn.'
zij is hier zoveel beter in dan ik.

na een half uur zette ik vol trots mijn gerecht op tafel.
ik neem een hap en oh my, wat smaakt het goed.
op de een of andere manier extra lekker omdat ik het zelf heb gemaakt.

'zo' zeg ik als de pannen leeg zijn 'ik heb gekookt dus jullie ruimen op'
en ik lach naar mijn moeder.

'dat is mijn tekst'

dinsdag 26 juni 2012

Boeken met inhoud

'waarom lees jij altijd alleen die stomme chicklits?'
is een vraag die ik krijg als ze vragen of ik ook lees.
ik ben zo'n voor-het-slapen-even-lezen lezer.
niet te moeilijk verhaal, romantische man, vrouw die alleen is, romantiek.
en ja. meestal Jill Mansell. oke. ook Sophie Kinsella.

om gelijk de hele collectie encyclopedieën aan te schaffen ging mij iets te ver.
maar dat ik een boek met inhoud moest gaan lezen was mij duidelijk.

dus nu lees ik Saskia Noort.

en dat had ik veel eerder moeten doen.

zondag 24 juni 2012

Dat seizoen dat zomer heet



half tien en ik lig nog altijd in mijn bed te stinken.
ik luister naar het gekletter op mijn raam en vraag me af of het zondag of maandag is.
dat is iets waar ik last van heb als ik vakantie heb.
mijn telefoon ligt op mijn nachtkastje en ik strek mijn arm zo ver mogelijk, maar ik kan er net niet bij.
te lui en te ver.

eenmaal beneden sleep ik de kliko (wat een woord) naar de straat.
heerlijk charmant in mijn pyjama broek en een vest.
het is eind juni, ik zou deze kliko vrolijk in een zomers jurkje naar de straat moeten brengen.

als ik me om aan het kleden ben kijk ik naar mijn veelte witte benen.
en naar de tientallen allemaal even leuke korte broekjes.
ik kan me herinneren dat ik vorig jaar rond deze tijd leefde in alleen een bikini en een paar slippertjes.
mensen worden er ook zo chagrijnig van.
er is niemand die blij wordt van regen (behalve mijn vader, want is goed voor de tuin)
maar hij heeft makkelijk praten want hij ligt ergens op een bedje in de zon.

de fles zelfbruiner lijkt mijn naam te roepen.
ik hoop op zomer.

en zon.