Keukenprinses

het lijkt zo eenvoudig. aardappels met groente.
'Jij kookt vanavond.'
ha. dacht ik. dat wordt een makkie.
vol vertrouwen begon ik.
water, aardappels, koken.

maar hoelang?
en hoe weet je of zo'n pieper gaar is?
ik zocht het op.
bleek dat ik die dingen ook nog moest stomen.

er werd mij gevraagd sperziebonen te maken.
maar hoe maak je die klaar?
ik belde mijn zus.

'ja, hoi, hallo. zeg. hoe maak ik sperziebonen?'
ik hoor haar lachen.
'ff serieus, moet dat in water? of gewoon een beetje wokken?'
stilte.
'tuurlijk moet dat in water, gewoon, op gevoel, tot je denkt dat ze goed zijn.'
zij is hier zoveel beter in dan ik.

na een half uur zette ik vol trots mijn gerecht op tafel.
ik neem een hap en oh my, wat smaakt het goed.
op de een of andere manier extra lekker omdat ik het zelf heb gemaakt.

'zo' zeg ik als de pannen leeg zijn 'ik heb gekookt dus jullie ruimen op'
en ik lach naar mijn moeder.

'dat is mijn tekst'